Selasa, 05 Januari 2010

luput

“ nek arep ngelingke lupute liyan ki ya mbok nyuwun sewu dhisik “

( pangandikane suwargi simbah saya mbiyen )


Salah sijine keuntungan urip saya selama ini adalah wiwit lahir jebrot saya berada di lingkungan jawa,
ambegane saya ya nyerot hawa jawa,
banyu sing takombe ya saka tuk lan udane tanah jawa.
Mulane mindset saya ya meh kabeh berkiblat neng keharmoniane wong jawa.

Mungkin bisa jadi ini membuat saya kalah sak-tak ,
neng entuk bathi sanak sing akeh banget mas, duwe sedulur lan kanca sing sumebar,
iso nggo papan jujugan nek pengin ngaso lan ngeyup.

Ora sithik lho justru saka sedulur lan kanca2 kuwi saya iso entuk pelajarane urip sing manjur tenan.
Pelajaran urip sing kok ya pas tenan nek nggo mensikapi kahanan urip sing sok-sok angel dinalar
( jane ya mung merga kemampuan nalar saya wae sing limited banget ).

Kahanan urip saiki memang ora gambang buat dijalani ,
ngelmu sekolah wae kadang ora cukup nggo modal urip.
Malah kadang ngelmu agama wae kereb diterak ,
sering dilanggar lan disiasati ben uripe kepenak,
ya paling ora dinggo gampangke urip lah.

Saya pinter ngelmu sampeyan ,
durung mesti saya gampang lan kepenak urip sing kudu mbok lakoni lho mas.
Bisa wae kepinteran lan ngelmu kita justru membuat beban urip malah dadi abot lan ruwet kok.

Nek drajat duwure ngelmu kita ndak disandingi sama tematane ati sing jejeg lan luwes,
ndak didasari sama sumarahe niat marang sing gawe urip,
( apameneh nek ora dikukubi rasa andhap asor kanggo ngrengkuh paseduluran sing raket )
malah dudu kawicaksanan sing bakal pinethik mengko,
justru rasa adigang-adigung,
rumangsa iso kabeh, keminter,
tansah gampang golek kurange liyan,
nek kahanane ora mbeneri isine mung sambat terus.
Mung mbingungi lan khawatir terus.

Ketemu wong liya dapure mrengut,
ora nggagas blas
Apamaneh nek kesenggol sithik,
aja nganti mas, wani ramene
Ibarate kecipratan banyu wae iso diwales mbalang blethok
Ketat banget njaga apa sing dianggep hak-e
Ora kena kedemok wong liya.

Mula ya saya memang rumangsa bathi tenan mas,
iso melu nyinaoni lan nempil ngilmu urip saka lingkungan jawa saya.
Mligine saka wong-wong sing cerak saya, saling nglengkapi mas.
Urip saya dadi tansah untung terus

Kaya pangandikane suwargi simbah saya itu
“ nek arep ngelingke lupute liyan ki ya mbok nyuwun sewu dhisik “
angger dipraktekke srawung kita dadi uenak tenan lho,
nyuda mungsuh akeh,
sing dielingke ya ora dadi ketaton atine,

Trus nek iso wani ya njaluk ngapura marang wong sing wis nyalahi awake dewe ,
iki bisa menjauhkan kita dari rumangsa duwe hak menghukum orang lain mas.
gampangane kaya nek sikile kepidak wong liya, aja nesu sik,
malah njaluk-a ngapura marang sing midak.

Wengi wingi,
sakbare ngeloni ibune bocah-bocah ( ngayahi jejibahane lumrahe dadi wong lanang, paring nafkah batin)
saya ngemate wajahe 3 tuyul saya sing lagi angler turune,
nyawang pasuryan polos sing kaya kaca paesane ndoya itu,
ana pangandikan sing ndak bisa saya ucapke
“ muga-muga mbesuke saya iso nerusake pangandikane simbah mbiyen marang tuyul-tuyul iki “

Wani ngakoni lupute dewe
Wani ngakoni apike liyan
Lan wani njaluk ngapura marang wong sing wis nyalahi awake dewe
( dan berani minta maaf kepada orang yg telah berbuat salah kepada kita )

1 komentar:

benny mengatakan...

Mohon maaf pak, salam kenal saya benny, saya sangat terkesan akan tulisan bapak, banyak pelajaran hidup yang bisa saya ambil. saya yakin bapak bukan orang biasa, terlihat dari tulisan (yang berdasarkan pengalaman) ini. saya ingin apa bila berkenan bapak terus menulis agar lebih banyak lagi orang bisa belajar mengenai pelajaran hidup. saya sebenarnya ingin menghubungi bapak, namun tidak saya temukan kontak apapun pada blog ini. namum saya berharap jika bapak membaca komentar ini bisa memberikan kontak person pada saya. bisa melalui email bennyagungr@gmail.com. terimakasih bapak, saya banyak mengambil ilmu kehidupan dari tulisan bapak.