Rabu, 14 Januari 2009

masa lalu


Senajan wis suwe ora nate ketemu, mbuh kepiye sepertinya sok-sok neng jroning ati saya ana rasa was-was, gek-gek mengko ketemu neng ndalan.
Walaupun wis terbukti nek selama pirang-pirang tahun ini aku ndak pernah weruh ,
dan memang apa sing saya khawatirkan juga durung pernah terjadi, ketemu sama wong sing mbiyen wis tau dadi kembange ati,
sakdurunge jejodoan sama ibune bocah-bocah, ning kok ya rasa kuatir itu ora gampang ilang.

Itu memang salah sijine ekses nek pacaran sama tangga sing ndak hepi ending, kudu pisah neng tengah ndalan.
Merga mung sama tangga , merga omahe cedhak ,walaupun wis pisah tapi isih ana kemungkinan ketemu. Isih ana memori sing gampang muncul meneh.

Mungkin sampeyan nganggep saya ndak dewasa, ndak matang, wong mung ketemu sama mantan pacar wae kok wedi, ora jantan babarblas, itu tak akoni mas, ora selak saya mas.

Entah kenapa mesti ana rasa ora karu-karuan nek saya dolan ke famili sing cerak omahe mantan pacar, kikuk rasane apameneh nek ada ibune bocah-bocah.
Wedi saya mbayangke umpama pas sama ibune bocah-bocah njur kepethuk karo tilas pacar mbiyen, wih bakalan isin tenan saya sama istri, iso salah tingkah.

Suwe saya mikir lan ngrasakke betapa kadang saya ndak brani ngeling-eling nostalgia dan kisah sing wis mbiyen.
Seolah itu sesuatu sing kudu takdelikke, mesti taksimpen,supaya rasa was-was dan rasa kuatir itu ndak perlu saya hadapi.

Memang wis dadi kenyataaan nek saben uwong duwe jejak urip sing beraneka warna, sing kadang iso adoh bedane sama sing saiki neng ngarep mata.
Ana masa lalu sing mungkin lucu kanggo dikenang, ana masa lalu sing mungkin gawe bangga kita buat mengenangnya, tentunya juga ora sithik sing duwe masa lalu yang ngisin-ngisini.

Sebagian masa lalu percintaan saya bisa jadi bukan kisah sing membanggakan buat dicritake, dan itu membuat saya kadang dikejar rasa kikuk .
Isin nek mengko dinyek sama wong liya, isin nek mengko diledek sama istri, isin dan sok malah wedi mbok menawa ana sing ora trima sama kejadian masa lalu itu.

Rapet banget saya coba menyimpan kenangan itu, supaya ndak banyak lagi sing ngerti, ning semakin dibebani lan dioyak-oyak rasane perasaan ini.

Saya dadi ngira-ira, nek saya sing mung duwe kenangan kasih tak sampai wae bisa punya rasa takut, iso duwe kekuatiran dan sok-sok dadi was-was, wedi nek mengko ana sing ngumbar kabar lan ngungkit-ungkit, gek kepiye rasane sedulur-sedulur saya sing punya masa lalu luwih kelam tinimbang saya.

Ora sithik sedulur saya sing duwe masalalu sing ora nyenengke.
Gusti Pengeran memang nyipta dalan urip uwong sing kadang angel dipahami, sok-sok malah kaya ora adil.

Ana sing kawit bayi indil-indil wis rekasa, wong tuwane mlarat rat, malah kadang luwih cilaka meneh, wis mlarat, seneng main, ngombe ciu,wis pokokke ora ana apik-apike babar blas.
Sekolah direwangi gresek, kudu gemi lan setiti . urip neng lingkungan sing adoh saka teladan sing iso dicontoh.
Neng pergaulan kadang disingkiri karo kanca.
Nek ora ngati-ati salah bergaul malah mlebu kunjara.
Abot tenan urip sing kudu disangga.

Slaman-slumun mensiasati kesulitan sing ana , pas wis dewasa iso sukses.
Kadang bangga crita kesulitane mbiyen, ning ya akeh sing isin tenan nek nganti wong liya ngerti riwayat uripe.
Isin nek jebule mung anakke wong ra nduwe,
Isin nek tibake nduwe sedulur wong sekeng.

Malah nganti ana sing goroh ora ngakoni asale, ara gelem nek disangkutpautke karo daerahe, berusaha nutup rapet sejarahe mbiyen.
Ibarat langkahe sikil , wis bener-bener ninggalke masa lalune, emoh ngomong nganggo basa lan logat daerahe, sama sekali nglalekke sama tradisi ,merga iso ngelingke karo jaman susah mbiyen, merga marai kelangan gengsi.

Nah beban masa lalu sing disandang dadi tambah abot juga amarga kondisi lingkungane sing anyar.
Lingkungan sing ora iso nampa kekurangan.
Lingkungan sing terlalu ngujo gengsi sesaat.
Bakalan tambah adoh, mlayu menyangkal sejarahe.

Umpamane saya lan sampeyan iso membuat bangga wong liya atas masa lalunya.
Umpamane saya lan sampeyan iso nampa masa lalune wong liya , sebagai sesuatu sing lumrah.
Umpamane saya lan sampeyan iso ndisikki jujur sama masa lalu lan mengenangnya sebagai karunia Gusti Pengeran sing kudu disyukuri.

Mestine rasa kangen sama sedulur lan kanca jaman mbiyen bakal tansah cemantel neng ati.

Ning ya sampai saiki saya tetep durung bisa ngilangi rasa kikuk lan was-was nek ketemu bekas pacar.
Apamaneh nek ana istri saya.

salam

yayon-kerepalur

Tidak ada komentar: