Jumat, 09 Januari 2009

srabi


Nek didelok saka model dapur sama volume karoseri awak , akeh wong sing ngira saya ini klebu golongane sangar.
Wong tampange wis ora mbejaji malah ketoke rada medeni, apamaneh badan saya ini rak punya berat jenis sing ndak mungkin iso mengapung di air. Ning jangan sampeyan ragukan hati saya mas, lembut bin alus tenan dan kebak rasa sayang. Saya-saya terhadap 3 tuyul sing njedul neng ndonya lewat garbane istri saya , sayang banget saya ini.

Merga kepeksa mboro adoh saka omah saja sing membuat saya ndak bisa mengekspresikan rasa sayang itu saben dina. Mung setu minggu saya bisa nguja karebe bocah ( mung setu-minggu juga saya bisa ngeloni ibune bocah-bocah ).

Setu minggu slalu dadi saat istimewa saya buat bersama kluwarga, mlaku-mlaku tilik sedulur , dolan neng mall,tuku buku sama vcd , jajan dan sok-sok ya main ps.
Cuman ya merga sala iki rak kuthane ndak pati gede maka bisa jadi ya lungane mung neg kono-kono wae.
Gran mal, solo sekuer, gramedia, sondokoro, manahan,water pak bisa jadi wis bosen sampeyan datangi, tapi kanggo saya dan kluwarga tetap saja indah.

Suwe saya perhatikan tiap mlaku-mlaku , tuyul saya sing gedhe ( vajra ) kerep njaluk dibelikan panganan srabi. Sok-sok srabi gajah, kadang ya sak anane srabi, cuman memang sing paling disenengi ya srabi notosuman, mbuh ndak peduli mana srabi notosuman sing asli ( wong sing dodol ora mung siji ).
Jan lahap tenan nek mangan srabine terutama sing ngango soklat misis , iso entek 7 srabi sekaligus, saya dewe sing ndelok rasane seneng marem tenan.

Memang secara pribadi saya cen ya seneng tenan sama srabi, apalagi nek disediani srabi notosuman, sukur-sukur dipasangke karo teeh anget cap sintren, nyamleng tenan tur maregi.
Srabi notosuman iso marahi saya merem-melek, dan kayaknya tekan dina saiki saya kok durung iso nemu kelompok srabi sing se mak nyus srabi notosuman.
Di mbandung ana surabi, sing dilengkapi juruh aneka rasa ( juruh rasa pandan, duren dsb ), ora mirip srabi sala luwih mendekati srabi ambarawa.
Kalau menurut saya ya ndak klebu keluarga srabi, cenderung taklebokke ke famili apem-apeman.

Wis beberapa waktu lalu neng notosuman ana srabi model anyar, secara bahan dan pembuatan sih sama, cuman pengemasan akhir wae sing ditambah.
Kalau model sing umum srabine digelar diler bunder-bunder, nah sing anyar ini srabine digulung, dadi luwih praktis.
Gampang nek arep dibungkus, cocok buat dibawa bebergian soale ora ledreg,ora kelet satu sama lain. Dan sangat memudahkan buat dicekel .
Bagi saya dan anak saya srabi model gulung ini dadi produk sing pas tenan sama kesenengan kami, enak diemplok dan perlu.

Nyawang srabi awit sing polos terus diwehi irisan nangka or pisang dilanjutke sama srabi soklat misis dan srabi gulung sing anyar,seolah ngrasakke perubahan ndonya sing kudu dilakoni.
Mbiyen cilik digendong, didulang mundak gede wiwit mbrangkang, rambatan terus iso mlaku timik-timik nganti mlayu mblandang. Kabeh iso berjalan wajar, runtut dan relatif iso diikuti kabeh uwong.
Iki perubahan sing alami, perubahan sing ana runtutan dan kaitane sama kondisi sakdurunge, perubahan sing memang sesuai sama kebutuhan dan mung sitik sing bakal menolaknya.
Pokoke ini jenis perubahan sing uenak.

Dalam bebrayan kita, sok-sok kita justru nglalek-e perubahan sing alami ini, bahwa urip dan situasi mesti wae berubah dan kita memang kudu berubah,
ning ya kita mesti pinter-pinter milih metode perubahan.

Aja nganti justru cara perubahan sing terlalu drastis dan terlalu dipaksakan itu malah marakke kita dadi terasing saka umumme wong urip neng sekitare.
Dadi aneh mengko.

Ana teman saya sing kerep ngarani kancane ndak mau berubah, pro status quo, mlebu zone nyaman.
Wis serba ndak puas sama situasi sekitare, jarena lambat,lelet ndak antisipatif

Nek ketemu kancane, njawab uluk salam nganggo ngepelke tangan karo mbengok :
“ fantasti !,luar biasa!,luar biasa!”,

marahi kaget sing ketemu, tur ketoke lak ya kaya wong sing ora patek genep.
Rumangsane jaman perang yak-e.

Jerene neng pelatihan diajari ngono, ucapane ditegaske ben bener-bener mrasuk ati, tumetes dadi semangat sing ngobong etos kerja.

Oalah mas-mas,
nek kanggo saya ya kurang pas,
carane berubah lak yo kudu ndelok situasi sing ana tho mas.
Perubahan mestine dilaksanakke dgn kesadaran bahwa metode sing dipakai mesti pas tenan.
aja nganti gara-gara salah metode,salah pendekatan malah marai antipati wong liya.
nek awake dewe sinau saka jaman-jaman sing wis mlaku, pilihan cara sing pas iso manen hasil sing sukses.
contone umate kanjeng nabi neng kana nganggo jubah , lha neng kene nganggo sarung wong memang budayane kene sarung, sing penting lha nutup aurat lan sopan.
conto liyane pendowo - kurawa, asline neng kana drupadi ya poliandri, bojone wong 5 pendowo kabeh, neng kene ya mung puntadewa wae.ora patut nek model kawin beregu gitu
trus srikandine jare asline wong lanang, tekan kene dadi wedok,bojone janaka sisan.
neng kana ora ana punakawan, neng kene dewa ngejawantah momong satria dadi semar.
Dus memang kudu ana penyesuaian kareben tujuane iso kasembadan.

Nah kanca saya itu sepertine lali nek sekitare itu juga butuh dianggep, butuh dimengerti :

wong saya ini trah turune wong tani kok, semangat sama etos kerja saya bukan dipengaruhi sama seberapa kenceng saya mbengok.
Ketekunan dan ketahanan urip kami bukan merga kalimat-kalimat bombastis gitu.
Kerja kami merga dilandasi pasrahing sama Gusti Pangeran,
kerja kami wis nyawiji sama naluri alamine titah urip,
sama kewajibane jalma ning alam ndonya
Urip kami bisa lestari merga kami bisa meliuk-liuk kaya wit pring kena angin,
merga kami punya naluri untuk berubah sesuai dengan kebutuhan.
Keharmonian kami iso ndadekke kebo galak dadi lulut lan manut.
Ora ana keluh kesah dan putus asa bagi kami wong tani.

Saya dadi melas weruh kanca saya itu, mesake tenan.
Karepe dadi pelopor ning malah digeguyu uwong.
Niate ana perubahan malah hasile ora sepiro, mung anget-anget telek pitik.

Sinau ki lak yo ora mung ngrungoke nganggo kuping to,
ning ndeleng lan ngrungokke nganggo ati sing resik.

Wong kanca-kancane ki rak cuman butuh penjelasan dan pengertian sing tulus, sama teladan saka pemimpin buat memasuki perubahan sing harmoni.

Umpamane kanca saya itu ndak mentah-mentah nggegem lan niru pelatihe, mungkin hasile luwih apik.

Jauh neng njero ati, saya percaya banget nek kita bisa bener-bener memahami sapa to kita ini, lan rajin menghayati bebrayane urip, mesti ora gampang buat kita nyalahke wong liya.

Muga-muga saya iso terus sinau saka sampeyan kabeh.



salam
yayon-kerepalur

Tidak ada komentar: