Selasa, 14 Oktober 2008

sepur ekonomi




Nek sampeyan :
Luwih seneng ngombe wedang teh cap sintren dibanding teh celup.
Luwih nyaman ongkang-ongkang neng wedangan timbang neng kafe
Gampang kangen gurihnya thengkleng gapura pasar klewer
Ilate wis akrap sama cabuk rambak
Nganggep psk mangga besar ndak se eksotis lonte gunung kemukus.
Setia sama keluarga
dan sanggup cuman iso ngeloni bojo dina setu minggu.


sampeyan punya karakter dasar buat jadi penglajo kayak saya.
wong sing dipilih Gusti Pengeran buat ngincipi 2 dunia sing beda.
Rong donya sing kudu dilakoni supaya keharmonian iso tetep terjaga dan yang pasti supaya kendile ora njomplang.

Neng jane ndak seperti kebanyakan wong sing ngejar karir ,
mboro menjual diri neng jakarta lebih merga saya ini memang ora payu neng solo.
Dadi kudu meksa awak mbolak-mbalik jakarta – solo.

Ndak seperti sing dikira para priyayi mapan ,
nglajo jakarta solo saben minggu bukanlah kegiatan sing abot, malah nyenengke kok mas.
Akeh suasana sing iso dirasakke,
buktine nek wis teko dina jumat wih rasanya seneng banget atine,
kerja kaya-kaya enteng banget (apalagi nek ora ana bos,iso mbolos awan langsung neng jatinegara bablas tekan solo- tambah indah ndonya iki ).
Ya nek ternyata bos dan pekerjaan ndak bisa disiasati, mulih kerja secara reguler sore hari ya ndak masalah, isih ana kanca ngumpul neng jatinegara.
Isih akeh pilihan buat mulih neng solo saat malam hari,
pengin sepur bisnis ana senja jogja,senja solo ,
lagi kepingin numpak sepur ekonomi iso melu bengawan ataupun progo.
arep pindah neng sepur eksekutif ya tetep iso.

Ora kayak penumpang legal sing numpak sepur berdasar tiket sing dituku,
penumpang cultural kaya kami2 ini bisa bebas milih ndak terikat sama jenis sepur ,
sing penting cepat tekan dan iso turu nglekar mlumah dan slonjor ,ora butuh kursi.

Numpak sepur terutama kelas ekonomi memberi kebanggaan tersendiri buat saya.
Bangga ?
Numpak sepur kelase wong mlarat itu bangga ?
Jelas mas,
Sepur ekonomi kuwi murah meriah, lingguhane ndak nyaman ora ergonomis babar blas, gerbonge elek,reged malah sok-sok mambu pesing.
Ning ana tapine mas,
sak sugih-sugihe sampeyan,
mbuh mobil mersimu akeh,vilamu neng ngendi2, depositomu ngluwihi batas sing dijamin pemerintah
durung karuan sampeyan iso dan sanggup tuku sepur mas.
Wong sakngertiku wae kelase aburizal bakrie sing duwite sak lapangan bal ,
nduwe blethok/lumpur sak gunung anakan wae tekan saiki durung tuku sepur kok.

Sepur ekonomi itu bisa jadi semacam jagad cilik atawa miniatur ubet ribete ndonya mas.
Ana proses adaptasi dan dialog budaya ,
wong saling kenal bisa antar penumpang,penumpang lawan asongan dsb.
akrab mas,
sithik-sitik iso melu niru omongane wong pantura,
ngapak-ngapakke sedulur saka mbayumas ,
macam-macam pisuhan lan umpatan iso dipelajari neng kene.
Saka rasan-rasan urip sing susah,panenan sing gagal,
rega sing mundak tumplek blek dadi siji.
Putaran ekonomi sing saling berkaitan, dari mulai wong dodol asongan kopi-popmie, dolanan anak2,jajanan ataupun buah-buahan,pulsa hp,
nganti tukang pijet bisa sampeyan temui.
numpak sepur ekonomi ndak ada kekhawatiran ngelih,
setiap saat ana wong dodol sing hilir mudik.

Neng sepur ekonomi bahkan jalinan asmara bisa didapat nek kita cukup prigel dan punya naluri birahi yg baik.
Wis ndak keitung sesama penumpang sing ngglibet terlibat aktiv dalam percintaan sesama penumpang,penumpang sama pengasong.

Tentunya itu semua justru bakalan menjadi sesuatu sing nyiksa,semrawut,kumuh dan njelehi
kalau sampeyan memang bukan tipikal wong bisa menikmati sesuatu sing simple,
nek sampeyan memang seneng sama keteraturan lan ketertiban semu.

Tapi begitu sampeyan nduwe jiwa petualang,
punya greget buat nambah paseduluran dan keinginan memahami orang lain sangat kuat, sepur ekonomi mungkin iso dadi sekolahan sing menehi kawruh lan ngilmu urip sing berguna.




Salam



yayon-kerepalur

1 komentar:

Anonim mengatakan...

Aku inget jaman dulu, waktu dari Kutoarjo mau ke Jakarta. Naik kereta api Sawunggalih. Keretanya penuh sesak, maklum habis lebaran. Aku ketemu supir tetangga depan rumah.

Karena sudah tidak mendapatkan tempat duduk, tentu duduk di bawah, lesehan. Yah, namanya juga penuh sesak, pedagang makanan bolak-balik nglangkahi orang-orang yang pada duduk dan tiduran di bawah. Karena jengkel mungkin, supir tetangga saya yang sangat merasa terganggu, dilompati ngalor-ngidul dan pas kebetulan yang nglompati ngalor-ngidul itu cewek, dirogohlah slangkangannya, sama supir tetangga saya itu. Tentu si cewek itu tereak dengan kagetnya, lantas disambut tawa penumpang-penumpang yang pada duduk lesehan itu. Dan cewek itu akhirnya gak mondar-mandir lagi.